Ofisten ayrılırken, onu tanıdığımı belli etmemeye karar verdim, ama kendi kendine dürttü: Eldar Hasanoviç, bize neden para verdin, çok rahatsızım. Sözünü kestim: Anya, sadece Eldar’ı ve hadi. Beni arşive götür orada işin sonu yok. Gerçekten de çok iş vardı ve iş gününün sonunda az çok özgürdük. Anya’ya teşekkür ettim ve nerede akşam yemeği yiyebileceğimi sordum. Kendisinin aç olduğunu söyledi ve onu bana eşlik etmesi için davet ettim. Memnuniyetle kabul etti, ama önce Anya’nın patronu, onunla yemek yiyen Vera Andreevna’nın ofisine gitmen gerektiğini söyledi. İçeri girdik ve Vera Bakü ofisinde işlerin nasıl gittiğini sordu ve ona ve Anya’nın her konuda yardımına güvenebileceğimi söyledi.